Pracodawca, który zamierza zatrudnić cudzoziemca zobowiązany jest do wystąpienia z wnioskiem o wydanie dla potencjalnego pracownika zezwolenia na pracę. Ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy przewiduje szereg odstępstw od tego obowiązku. Z ubiegania się o zezwolenie na pracę wyłączone są osoby posiadające status uchodźcy nadany na terytorium RP, posiadające zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, obywatele państw członkowskich UE oraz obywatele państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego, nienależących do UE. Zezwolenia na pracę nie potrzebują także osoby posiadające ważną Kartę Polaka i studenci studiów stacjonarnych odbywanych w Polsce.
Wniosek o wydanie zezwolenia na pracę dla cudzoziemca na terytorium RP powinien określać typ zezwolenia w kategoriach określonych w rozporządzeniu ministra właściwego do spraw pracy.
Typy zezwoleń na pracę:
Typ A – dotyczy cudzoziemca wykonującego pracę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umowy z podmiotem, którego siedziba lub miejsce zamieszkania albo oddział, zakład lub inna forma zorganizowanej działalności znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Typ B – dotyczy cudzoziemca wykonującego pracę polegającą na pełnieniu funkcji w zarządzie osoby prawnej wpisanej do rejestru przedsiębiorców lub będącej spółką kapitałową w organizacji albo prowadzeniu spraw spółki komandytowej lub komandytowo-akcyjnej jako komplementariusz, albo w związku z udzieleniem mu prokury przez okres przekraczający łącznie 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy.
Typ C – dotyczy cudzoziemca, który wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego i jest delegowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na okres przekraczający 30 dni w roku kalendarzowym do oddziału lub zakładu podmiotu zagranicznego albo podmiotu powiązanego z pracodawcą zagranicznym.
Typ D – dotyczy cudzoziemca, który wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego nieposiadającego oddziału, zakładu lub innej formy zorganizowanej działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jest delegowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu realizacji usługi o charakterze tymczasowym i okazjonalnym (usługa eksportowa).
Typ E – dotyczy cudzoziemca, który wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego i jest delegowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na okres przekraczający 30 dni w ciągu kolejnych 6 miesięcy w innym celu niż wskazany w typach B, C, D.
Typ S – dotyczy cudzoziemca, który wykonuje pracę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie działalności określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 9 ustawy na podstawie umowy z podmiotem, którego siedziba lub miejsce zamieszkania albo oddział, zakład lub inna forma zorganizowanej działalności znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (praca sezonowa).
Rozporządzenie ministra rodziny, pracy i polityki społecznej dookreśla, którzy przedsiębiorcy będą mogli ubiegać się o zezwolenie na pracę typu S dla cudzoziemców. Są to przedsiębiorcy działający w rolnictwie, leśnictwie, łowiectwie, rybactwie i ci, którzy prowadzą działalność związaną z zakwaterowaniem i usługami gastronomicznymi.
Zezwolenie na pracę wydawane jest na wniosek przedsiębiorcy powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi na określony czas i wskazuje warunki zatrudnienia cudzoziemca. Zezwolenie na pracę sezonową wydawane jest na okresy nie dłuższe niż 9 miesięcy w ciągu roku kalendarzowego.
Autor: Kancelaria Rachelski i Wspólnicy
Autor wpisu oraz Mistrz prawa na stronie rachelski.pl
Anna Domin
DYREKTOR MARKETINGU
Filozof, Absolwentka Wydziału Nauk Społecznych, Instytut Filozofii na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Posiada 15-letnie doświadczenie w zakresie kreowanie wizerunku w oparciu o strategię marketingową 360, Specjalizuje się w obszarach związanych z marketingiem i PR, budowaniem doświadczania z marką i kreowaniem efektywnej komunikacji z rynkiem. Jej publikacje ukazywały się na łamach takich tytułów jak: Marketing i Biznes, Magazif, Design Alive, Architecture Snob, Architect@Work.