Za zgodą wspólnika – umorzenie udziałów bez wynagrodzenia

Zgoda wspólnika spółki powinna być udzielona w takiej formie, aby można było w razie sporu wykazać, że została ona w rzeczywistości udzielona. Dowodem udzielenia zgody poza formą pisemną może być protokół zgromadzenia wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub zeznanie świadków. Umorzenie udziałów wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia oraz wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umarzane udziały. W przypadku umorzenia dobrowolnego przepisy kodeksu spółek handlowych nie określają minimalnej wysokości wynagrodzenia za umorzone udziały. Art. 199 par. 3 kodeksu przewiduje natomiast, iż za zgodą wspólnika umorzenie może nastąpić bez wynagrodzenia. Przy tej okazji warto przypomnieć wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 7 lutego 2008 r. (sygn. akt I SA/Łd 1226/07). Sąd stwierdził, że umorzenie dobrowolne udziałów w rozumieniu kodeksu spółek handlowych nie jest w istocie w ogóle umorzeniem, lecz nabyciem udziału przez spółkę w drodze umowy sprzedaży. W przypadku zawarcia umowy sprzedaży, chociażby dotyczyła ona nabycia udziałów spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w celu umorzenia, strony mogą w sposób dowolny umówić się co do sposobu zapłaty za nabyte rzeczy (w tym przypadku udziały). Do podjętej uchwały zgromadzenia wspólników o umorzeniu udziałów powinna być dołączona zgoda wspólnika, którego udziały podlegają umorzeniu. Nie ma natomiast potrzeby dołączania uzasadnienia decyzji o umorzeniu. Odmienne zasady obowiązują w przypadku drugiego rodzaju umorzenia – przymusowego. Należy jednocześnie pamiętać, że niezależnie od sposobu umorzenia udziałów, jest ono możliwe jedynie wtedy, gdy przewiduje to umowa spółki. Może nastąpić nie wcześniej niż po wpisie spółki do rejestru.