W jakim terminie i w jakiej formie pracodawca powinien wypłacać pensję pracownikowi?
Wynagrodzenie za pracę powinno być wypłacane przynajmniej raz w miesiącu, w stałym i ustalonym terminie, nie później jednak niż do dziesiątego dnia następnego miesiąca. Tak stanowi art. 85 kodeksu pracy. Oznacza to więc, że nie ma przeszkód, aby pracodawca ustalił częstsze wypłaty, np. w systemie dwutygodniowym.
Wynagrodzenie wypłacane jest zazwyczaj z dołu za pracę już wykonaną, jednak umowa o pracę lub odrębne przepisy (np. Karta nauczyciela) mogą ustalać płatność z góry. Należy pamiętać, że w tym drugim wypadku pracownik musi pozostawać w stosunku pracy i świadczyć ją w czasie, za który z góry otrzymał zapłatę. W przeciwnej sytuacji powinien się liczyć z obowiązkiem zwrotu pensji, chyba że za określony czas z mocy przepisu szczególnego zachował do niej prawo (uchwała SN z 8.12.1994, I PZP 49/94).
Wynagrodzenie co do zasady powinno być przekazane pracownikowi w gotówce do rąk własnych. Przepisy dopuszczają jednak możliwość dokonania rozliczenia bezgotówkowego (art. 86 par. 3 k.p.), czyli przelania pensji na wskazane przez pracownika konto bankowe, pod warunkiem jednak, że wyraził on na to pisemną zgodę. Wyjątek od tej zasady stanowi sytuacja, gdy związki zawodowe, negocjując układ zbiorowy, zgodzą się, by pensje były wypłacane tylko na konta pracowników. W przypadku tej formy rozliczeń pieniądze powinny być dostępne na koncie zatrudnionego w dniu wypłaty określonym w umowie o pracę, regulaminie lub układzie zbiorowym, dlatego pracodawca musi wykonać przelew odpowiednio wcześniej, by mogły one zostać zaksięgowane w odpowiednim terminie. Jeżeli ustawowy dzień wypłaty wynagrodzenia jest dniem wolnym od pracy, wynagrodzenie powinno zostać wypłacone w dniu poprzedzającym. Pracownik ma prawo w każdym czasie cofnąć zgodę na przelewanie wynagrodzenia na konto.
