4 października 2023
Wojciech Ostrowski
Kolejny korzystnych dla „frankowiczów” wyrok TSUE w sprawie polskie!
Kolejny korzystnych dla „frankowiczów” wyrok TSUE w sprawie polskiej. Czy pracownicy banków, którym banki udzieliły tzw. kredytów frankowych, mogą domagać się ich unieważniania przez sąd.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) po raz kolejny – i to z korzyścią dla tzw. „frankowiczów” – zajął się sprawą polską. Tym razem chodzi o wyrok TSUE z dnia 21 września 2023 roku, sygn. C-139/22, który jest pokłosiem pytania prejudycjalnego zadanego przez Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia. Pytanie dotyczyło wykładni przepisów Dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dyrektywa 93/13). Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym został złożony w ramach sporu pomiędzy małżonkami-konsumentami, z których jedno w dacie zawarcia umowy kredytowej było pracownikiem banku, który udzielił im przedmiotowego kredytu. Jednym z wątków rozważanej przez TSUE sprawy było to, czy kredytobiorca, „frankowicz” będący jednocześnie konsumentem i pracownikiem banku udzielającego kredytu, może z tego powodu doznawać jakichś ograniczeń w ochronie swoich praw w przypadku zamiaru wystąpienia do sądu o unieważnienie wadliwej umowy. Problem jest o tyle istotny, że kredytobiorcami tzw. kredytów frankowych są nie tylko osoby, które nie pozostawały z bankiem w stosunku pracy czy zlecenia, ale też osoby, które były lub są zatrudnione w bankach, nierzadko w tym banku, w którym zaciągnęły kredyt frankowy.
Czy osoby te powinny być traktowane gorzej niż zwykli kredytobiorcy, którzy chcą unieważnić swoje umowy kredytu, tylko dlatego, że w dacie zawarcia umowy kredytu byli pracownikami banku?
Faktem jest, że wiele z tych osób ma wewnętrzną obawę przed pójściem do sądu. Obawiają się, co może brzmieć nieco dziwnie, że mieliby pozwać własnego pracodawcę. Ale czy rzeczywiście powinni tak się czuć? Inną obawą jest reakcja ich pracodawcy, jeśli kredytobiorca postanowi pozwać bank. Oczywiście niektórzy z nich mieli doświadczenie z tzw. kredytami frankowymi. Należy jednak pamiętać, że zdecydowana większość pracowników banków posiadających kredyty frankowe nie miała nic wspólnego z udzielaniem tych kredytów i nie posiadała wiedzy na temat ryzyk związanych z takimi kredytami.
Odnośnie tego wątku, TSUE w swoim rozstrzygnięciu z dnia 21 września 2023 r. (C-139/22) wyraźnie stwierdził, że pracownik banku, nawet jeśli posiada specjalistyczne wykształcenie ekonomiczne lub finansowe, czy też odbył szkolenia, podlega – w kontekście Dyrektywy 93/13 – tej samej ochronie co każdy inny konsument.
Przedsiębiorca jest zobowiązany w sposób przejrzysty i zrozumiały poinformować go o wszystkich ryzykach wynikających z zawarcia umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej. TSUE stoi na stanowisku, że pojęcie „konsumenta” w rozumieniu art. 2 lit. b) Dyrektywy 93/13 ma charakter obiektywny i jest niezależne od konkretnego zasobu wiedzy, jakie dana osoba może posiadać. W konkluzji TSUE podkreślił, że ochrona konsumenta wynikająca z Dyrektywy 93/13 nie zależy od wiedzy, jaką dysponuje kredytobiorca będący konsumentem. Przedsiębiorca ma obowiązek informowania konsumenta o istotnych cechach zawartej z nim umowy oraz o związanych z nią ryzykach, nawet jeśli ten konsument jest jego pracownikiem i posiada odpowiednią wiedzę w zakresie danej umowy.
Zatem nawet jeśli pracownik banku jest bardziej poinformowany w pewnej dziedzinie niż przeciętny konsument, nie pozbawia to go ochrony wynikającej z Dyrektywy 93/13. Mamy nadzieję, że wspomniany wyrok ułatwi kredytobiorcom, którzy byli lub nadal są pracownikami banków, obronę ich praw w sądach, co pozwoli im uwolnić się od zaciągniętych kredytów frankowych.
Autor tekstu: Radca prawny Wojciech Ostrowski, radca prawny; członek Okręgowej Izby Radców Prawnych w Warszawie; ekspert od uwalniania się od toksycznych kredytów, doradca wielu spółek prawa handlowego w zakresie zagadnień korporacyjnych; doradca wielu polskich inwestorów dokonujących inwestycji na rynku kapitałowym.
Autor wpisu oraz Mistrz prawa na stronie rachelski.pl
Wojciech Ostrowski
Wspólnik zarządzający
Prawnik biznesowy od 1986 roku, mediator przy Sądzie Okręgowym w Warszawie. Lubi dzielić się wiedzą. Ekspert w zakresie uwalniania od toksycznych kredytów. Specjalizuje się w problematyce związanej z inwestycjami kapitałowymi, obrotem papierami wartościowymi, restrukturyzacją podmiotów gospodarczych. Znawca problemów prawa bankowego i handlowego oraz zagadnień z zakresu prawa pracy. Wieloletni pracownik sektora bankowego.