22 stycznia 2024

Stanisław Rachelski

Kolejne POSTANOWIENIE Trybunały w sprawie zakazu waloryzacji i roszczeń banków o korzystanie z kapitału!

POSTANOWIENIE TRYBUNAŁU (dziewiąta izba) z dnia 12 stycznia 2024 r.(*) w sprawie C‑488/23 stanowi istotną ochronę dla konsumentów, ograniczając możliwość obciążania ich dodatkowymi kosztami w przypadku, gdy umowa kredytowa zostaje uznana za nieważną z powodu zawartych w niej nieuczciwych warunków. Jest to ważny precedens w kontekście dążenia do większej równowagi i sprawiedliwości w relacjach między […]

POSTANOWIENIE TRYBUNAŁU (dziewiąta izba) z dnia 12 stycznia 2024 r.(*) w sprawie C‑488/23 stanowi istotną ochronę dla konsumentów, ograniczając możliwość obciążania ich dodatkowymi kosztami w przypadku, gdy umowa kredytowa zostaje uznana za nieważną z powodu zawartych w niej nieuczciwych warunków. Jest to ważny precedens w kontekście dążenia do większej równowagi i sprawiedliwości w relacjach między instytucjami finansowymi a konsumentami.

Interpretacja artykułów 6 ust. 1 i 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z 5 kwietnia 1993 r. w kontekście wskazanego orzeczenia ma istotne konsekwencje dla konsumentów posiadających kredyty hipoteczne, które zawierają nieuczciwe warunki. Oto główne punkty, które należy wziąć pod uwagę:

  1. Unieważnienie Umowy z Powodu Nieuczciwych Warunków: Gdy umowa kredytu hipotecznego zawiera nieuczciwe warunki i jest uznana za nieważną w całości, oznacza to, że umowa ta traci swoją moc prawną ze względu na obecność tych warunków. Nieuczciwe warunki są tak istotne dla całości umowy, że bez nich umowa nie może funkcjonować.
  2. Zakaz Dodatkowych Opłat dla Konsumenta: Zgodnie z interpretacją tych przepisów, gdy umowa jest unieważniona, instytucja kredytowa nie może żądać od konsumenta niczego więcej niż zwrot kapitału wypłaconego na podstawie tej umowy oraz ustawowych odsetek za opóźnienie od dnia wezwania do zapłaty. Oznacza to, że bank nie może domagać się dodatkowych rekompensat czy opłat wynikających z sądowej waloryzacji świadczenia.
  3. Brak Rekompensaty za Zmianę Siły Nabywczej Pieniądza: Kluczowym elementem tej interpretacji jest to, że bank nie może domagać się rekompensaty z tytułu zmiany siły nabywczej pieniądza po wypłaceniu kapitału. W praktyce oznacza to, że konsument nie jest odpowiedzialny za pokrycie ewentualnych strat banku wynikających ze zmian wartości pieniądza w czasie trwania umowy.
  4. Ochrona Konsumentów: Taka interpretacja ma na celu wzmocnienie ochrony konsumentów, uniemożliwiając instytucjom kredytowym przerzucanie ryzyka związanego z nieuczciwymi warunkami umowy na konsumentów. W kontekście kredytów hipotecznych, szczególnie tych indeksowanych do waluty obcej, jest to istotne dla zapewnienia, że konsument nie ponosi nadmiernych kosztów wynikających z praktyk, które zostały uznane za nieuczciwe.