Jeżeli w danym roku obrotowym spółka z o.o. wypracuje zysk, to może on zostać przeznaczony na wypłatę dywidendy. Kto podejmuje decyzję co do podziału zysku?
Uchwała o podziale zysku zapada bezwzględną większością głosów (chyba że umowa spółki stanowi inaczej) na dorocznym, zwyczajnym zgromadzeniu wspólników. Zgodnie z decyzją zgromadzenia wspólników na wypłatę dywidendy może być przeznaczona całość lub część zysku netto.
Kwota do podziału nie może przekraczać zysku za ostatni rok obrotowy, powiększonego o zyski z lat ubiegłych zarówno niepodzielone, jak i zatrzymane w kapitałach zapasowym i rezerwowych, które mogą być przeznaczone do podziału. Tę sumę pomniejsza się o niepokryte straty, udziały własne oraz o kwoty, które zgodnie z ustawą lub umową spółki powinny być przekazane z zysku za ostatni rok obrotowy na kapitały zapasowy lub rezerwowe (art. 192 k.s.h.). Odliczeniu podlegają wszelkie straty, które nie zostały pokryte i ewentualne zaliczki wypłacone na poczet dywidendy (art. 195 k.s.h.). Na wypłaty dla wspólników nie można przeznaczyć zysku wypracowanego w ubiegłym roku, jeżeli nie przewyższa on straty z lat ubiegłych.
Do otrzymania dywidendy uprawnieni są wspólnicy, którym w dniu podjęcia uchwały o podziale zysku przysługiwały udziały w spółce (art. 193 par. 1 k.s.h.). Z punktu widzenia spółki są to wspólnicy, którzy figurują w księdze udziałów. Dywidendę wypłaca się w dniu określonym w uchwale. Jeśli uchwała takiego dnia nie określa, decyzję w tym zakresie podejmuje zarząd. Dywidenda nie może być jednak wypłacona później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia powzięcia uchwały o wypłacie (art. 193 par. 3 i 4 k.s.h.).