12 kwietnia 2024

Anna Domin

Kontrakt z pośrednikiem może spełniać przesłanki umowy o pracę

Kiedy świadczenie usług na podstawie umowy-zlecenia zawartej z agencją pracy tymczasowej może być traktowane jako zatrudnienie w ramach stosunku pracy? […]

Kiedy świadczenie usług na podstawie umowy-zlecenia zawartej z agencją pracy tymczasowej może być traktowane jako zatrudnienie w ramach stosunku pracy?

W świetle art. 22 par. 1 kodeksu pracy w ramach stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania czynności określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie przez niego wyznaczonym. Z kolei przełożony gwarantuje zatrudnienie podwładnego za wynagrodzeniem. Spełnienie tych przesłanek jest ważniejsze niż rodzaj zawartej umowy.
W uchwale z 12 grudnia 2011 r. (sygn. akt I UZP 6/11) Sąd Najwyższy wyraził przekonanie, że zastosowanie art. 22 par. 11 k.p. nie jest wyłączone do zatrudniania osób skierowanych do pracy tymczasowej na podstawie umowy prawa cywilnego (art. 26 ust. 2 ustawy z 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych, Dz. U. nr 166, poz. 1608 z późn. zm.). Chodzi tu o osoby, które formalnie są zatrudnione przez agencję pracy tymczasowej na podstawie umowy-zlecenia lub o dzieło, jednak faktycznie pracują na rzecz pracodawcy użytkownika, wykonując swoje obowiązki w sposób charakterystyczny dla stosunku pracy. W uzasadnieniu orzeczenia SN stwierdził, że jeżeli praca odbywa się w takich warunkach, to zatrudnienie może spełniać przesłanki stosunku pracy. Aby dokonać oceny, czy relacje pracownika z pracodawcą użytkownikiem mają taki charakter, należy stwierdzić, czy w treści stosunku prawnego występuje podporządkowanie typu pracowniczego. Z reguły na jego występowanie wskazują takie elementy jak: określony czas pracy i miejsce wykonywania czynności, podpisywanie list obecności, podporządkowanie regulaminowi pracy i obowiązek przestrzegania norm pracy (wyrok SN z 27 lutego 1979 r., sygn. akt II URN 19/79; wyrok SN z 22 grudnia 1998 r., sygn. akt I PKN 517/98). W uzasadnieniu swojego orzeczenia Sąd Najwyższy stwierdził, że jeżeli praca tymczasowa odbywa się w warunkach takich jak w stosunku pracy, to również zatrudnienie osoby skierowanej do pracy tymczasowej na podstawie umowy prawa cywilnego może być uznane za zatrudnienie na podstawie stosunku pracy z uwzględnieniem jednak, że nie chodzi o zwykły stosunek pracy, lecz o stosunek pracy z umowy o pracę tymczasową.