Firma może uchylić się od błędu w wypowiedzeniu

akademia kadrowa 1972

Pracodawca, dokonując wypowiedzenia umowy o pracę, wskazał, że jego przyczyną jest likwidacja stanowiska zajmowanego przez podwładnego. Okazało się jednak, że wskazane miejsce pracy w dniu wręczenia wymówienia już nie istniało, gdyż zostało zlikwidowane wcześniej. Zatrudniający, spostrzegłszy swój błąd już po złożeniu wypowiedzenia, postanowił potraktować go jako oczywistą omyłkę pisarską i wręczył podwładnemu powtórne oświadczenie o wypowiedzeniu umowy, w którym prawidłowo określił stanowisko pracy. Czy jest to dopuszczalne? Taką sprawą zajmował się Sąd Najwyższy (wyrok z 7 czerwca 2016 r., sygn. akt II PK 118/15). Wskazał on, że możliwość prostowania oczywistych omyłek pisarskich jest instytucją prawa procesowego (art. 350 k.p.c.), która uprawnia sąd z urzędu do sprostowania w wyroku niedokładności, błędów pisarskich albo rachunkowych lub innych oczywistych omyłek pisarskich.
W prawie materialnym omyłkowe sformułowanie wypowiadanej umowy (wskazanie w wymówieniu nieistniejącego stanowiska pracy) oznacza błąd pracodawcy co do treści oświadczenia woli zawierającego wypowiedzenie. Uchylenie się od skutków prawnych tego wadliwego oświadczenia woli wymagało powołania się przez firmę na art. 84 k.c. w związku z art. 300 k.p. (oświadczenie złożone pod wpływem błędu). Zatrudniający mógł bowiem wskazywać, że pracownik wiedział o błędzie lub z łatwością mógł go zauważyć. Wymagało to jednak złożenia przez pracodawcę oświadczenia, z którego wynikałoby, że uchyla się on od błędu ujawnionego w pierwszym wypowiedzeniu i wskazuje właściwe stanowisko pracy, które zatrudniony zajmował w dacie wręczenia wymówienia. Chodziło zatem o takie zachowanie, w którym firma dokonuje „korekty” pierwszego, obarczonego błędem wypowiedzenia, a nie składa kolejne („nowe”) wymówienie.
Reasumując, Sąd Najwyższy stanął na stanowisku, że niezgodne z prawem (art. 30 par. 1 pkt 2 w związku z par. 4 i art. 45 k.p.) jest definitywne wypowiedzenie umowy o pracę z powodu likwidacji stanowiska, którego zwalniany pracownik już nie zajmował (po wcześniej dokonanym wypowiedzeniu zmieniającym). Wyjątkiem jest sytuacja, gdy pracodawca skutecznie uchylił się od skutków prawnych ujawnionego błędu pierwszego wymówienia na podstawie art. 84 k.c. w związku z art. 300 k.p. ©