Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 5 maja 2016 r (II CSK 573/15) stwierdził, że „uprzywilejowanie” postępowania likwidacyjnego w przypadku zakończenia bytu prawnego spółki komandytowej sprowadza się jedynie do tego, że należy je przeprowadzić, jeżeli wspólnicy nie postanowią inaczej, pierwszeństwo ma zatem w tym przypadku wola wspólników. Przepisy o postępowaniu likwidacyjnym mają bowiem w tym przypadku charakter dyspozytywny a z art. 67 KSH wynika, że ustawodawca przewidział dwie równorzędne drogi zakończenia bytu prawnego spółki komandytowej, do której w tym zakresie (zgodnie z art. 103 KSH) stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej.