Źródło: Gazeta Finasowa Data: 28 listopada 2008 r. Autor: Stanisław Rachelski Szybkie zakończenie procesu reprywatyzacji może okazać się bardzo trudne. Między innymi z tego powodu, że projekt ustawy reprywatyzacyjnej został krytycznie oceniony przez Radę Legislacyjną. – Rada zarzuciła projektowi m.in. zbyt wąski zakres przedmiotowy, mało precyzyjne określenie momentu definitywnego rozpatrzenia wniosków o przyznanie prawa do zadośćuczynienia w kontekście przyjętego w projekcie sposobu gromadzenia środków na wypłatę świadczeń reprywatyzacyjnych, pozbawienie części osób prawa do dochodzenia roszczeń na drodze sądowej lub administracyjnej, a także liczne wady redakcyjne. Uznanie za próbę Należy jednak podkreślić, że próba ustawowego rozstrzygnięcia kwestii reprywatyzacji w Polsce zasługuje na uznanie. Projektowany akt prawny ma na celu zadośćuczynienie krzywd majątkowych osobom fizycznym, które wlatach 1944 – 1962 zostały pozbawione własności nieruchomości bez podstawy prawnej, z naruszeniem obowiązującego prawa lub na podstawie wymienionych w projekcie ustawy dekretów PKWN oraz ustaw Sejmu PRL z okresu 1944 – 1962, godzących w podstawowe zasady porządku konstytucyjnego w zakresie ochrony własności. Próba kompromisu Projekt omawianej ustawy reprywatyzacyjnej stanowi próbę znalezienia kompromisu pomiędzy możliwościami budżetu państwa a słusznymi roszczeniami osób poszkodowanych. Z tego względu projekt ustawy przewiduje jedynie zadośćuczynienie z tytułu nacjonalizacji nieruchomości, co oznacza, że reprywatyzacja nie obejmuje mienia ruchomego. Ponadto ustawa nie znajduje zastosowania do znacjonalizowanych nieruchomości osób prawnych. Tylko pieniądze Projektowana ustawa reprywatyzacyjna rezygnuje również ze zwrotu nieruchomości w naturze lub przyznawania nieruchomości zamiennych, ograniczając zadośćuczynienie do wypłaty określonej sumy pieniężnej w gotówce. Wielkość świadczenia będzie jedynie częściowo rekompensowała wartość znacjonalizowanego mienia. Wysokość zadośćuczynienia ma bowiem stanowić wyrażony procentowo stosunek całkowitej sumy środków zebranych na reprywatyzację do sumy zgłoszonych i uznanych roszczeń reprywatyzacyjnych. Wybór poszkodowanego Przewiduje się, że wysokość świadczeń reprywatyzacyjnych przyznawanych osobom uprawnionym nie przekroczy 20 proc. wartości utraconego mienia. Wypłata zadośćuczynienia z tytułu nacjonalizacji nieruchomości ma być rozłożona w czasie i realizowana przez okres 15 lat. Projektowana ustawa reprywatyzacyjna nie zamyka poszkodowanym lub ich spadkobiercom prawa do dochodzenia roszczeń odszkodowawczych na drodze sądowej lub administracyjnej. Jednak uzyskanie zadośćuczynienia na podstawie przedmiotowej ustawy będzie skutkowało umorzeniem postępowania administracyjnego lub sądowego w tym zakresie. Projekt omawianej ustawy reprywatyzacyjnej stanowi próbę znalezienia kompromisu pomiędzy możliwościami budżetu państwa a słusznymi roszczeniami osób poszkodowanych
Chcemy, aby nasze artykuły były dla Ciebie interesujące i zawierały praktyczne informacje. Oddaj głos w naszej sondzie i zdradź nam, jakie tematy są dla Ciebie szczególnie ważne.