Sąd Najwyższy w uchwale III CZP 11/20 rozstrzygnął kluczową kwestię dla frankowiczów! SN opowiedział się za stosowaniem teorii dwóch kondykcji, zgodnie z którą każde roszczenie o wydanie wzbogacenia (po stronie kredytobiorcy i banku) traktuje się oddzielnie i niezależnie od siebie.
Oznacza to, że nawet jeśli frankowicz nie zwrócił jeszcze bankowi kwoty udzielonego mu kredytu, Sąd może zasądzić na jego rzecz kwotę spłaconych rat kapitałowo-odsetkowych. Bank z kolei może wystąpić z własnym roszczeniem – o zwrot kwoty wypłaconego kredytu – przeciwko kredytobiorcy. Potwierdziło się zatem stanowisko ekspertów z naszej, którzy od dawna prezentowali tożsame stanowisko.

Poniżej zamieszamy pisemne uzasadnienie uchwały Izby Cywilnej Sądu Najwyższego ws. wzajemnych rozliczeń klienta i banku w przypadku unieważnienia umowy kredytu walutowego.

Zachęcamy do kliknięcia
w obrazek i zapoznania się z całą treści Uchwały.